Zo vaak lezen en horen we dat we ‘uit ons hoofd moeten komen en naar ons hart moeten afdalen’ . Ondertussen piekeren en malen we. Is er een verlangen ons hoofd leeg te maken. We willen rust, maar we denken te veel… Pffff.
Je zou bijna gaan geloven dat ons vermogen als mens om te kunnen nadenken slecht zou zijn. Dat het ons weinig goeds brengt.
Maar!
We zijn met elkaar vergeten waar onze geest in oorsprong voor bedoeld is. En dat is om creatief te zijn! Om te dromen… Om dingen voor ons te kunnen zien, om plannen te maken die ons vreugde geven.
Denk maar eens terug aan hoe we als kind fantaseerden in ons spel. Waarin we helemaal zelf en samen een wereld openden waarin alles mogelijk was. Wauw. Dat was leuk!
En dat kunnen we nog steeds. We hebben het alleen een beetje afgeleerd in ons volwassen leven.
Waar veel mensen zich niet bewust van zijn is dat we een KEUZE hebben hoe we met onze gedachten om kunnen gaan. Dat we een keuze hebben in welke gedachten we serieus nemen en welke niet. Een keuze in welke we geloven en welke we voorbij laten gaan, omdat ze ons geen fijn gevoel geven.
We hoeven geen slachtoffer te zijn van onze geest. Van alle conclusies die we hebben getrokken over het leven. En we hoeven geen prooi te zijn van oude verhalen die we blijven herhalen. Van alle oordelen die opkomen over onszelf en anderen..
Gedachten zelf zijn het probleem niet, het is dikwijls angst en een vage controledwang die het vuur doven, van wat een groot avontuur zou kunnen zijn.
Deze automatische denkpatronen doorbreken vraagt om een grote mate van wakkerheid en de positie van observator leren innemen (mindfulness).
Want pas wanneer je door krijgt dat je iets te zeggen hebt over gedachten die opkomen, kom je terug aan het stuur te zitten.
En pas dan wordt het weer leuk en kun je je voorstellingsvermogen gaan gebruiken om vrij te komen.
We zijn zo geconditioneerd, vanuit een vaak onbewuste angst, dat we niet altijd meer zien dat het ook anders kan. En dat we onze geest ook voor ons kunnen laten werken! Precies zoals het ooit bedoeld was. Open, zoals een kind de wereld nog in kijkt.
Uit al die duizenden gedachten die langskomen op een dag kun jij zelf diegenen kiezen die het meest interessant voor je zijn. Je kunt verder gaan asocieeren op die gedachten die je een gevoel van vreugde geven. Die je een kant op sturen die je blij maakt. Het is echt een kwestie van je interesse verleggen.
Maar daarvoor mag je jezelf eerst de toestemming geven om weer te mogen dromen..
Je weer te gaan verwonderen..
En dan kun je gaan creeeren wat je geest al zo helder voor zich zag..
OEFENING voor als je zin hebt. ‘ Maak eens een Mijmer-Wandeling’ :
Ga op pad met een bewuste intentie je geest open te houden. Je gaat geen vast pad, je mag je neus achter na. (op de fiets kan het ook prima trouwens).
Je bekijkt gedachten die langskomen in je hoofd nieuwsgierig, zonder dat je gaat sturen. Gewoon een beetje mijmeren, wat er vanzelf zal gebeuren als je niets van jezelf verwacht.
Observeer eens welke gedachten je vreugde geven, welke verkrampend aanvoelen (schenk daar vooral geen aandacht aan ;))
Sta jezelf toe tijdens dit tochtje te mogen dromen en je gedachten alle kanten op te laten gaan die ze willen. Maar blijf kijken! Blijf aanwezig, tot er een gedachte voorbij komt die je oprecht interessant vindt. Daar mag je gerust een tijdje op voort borduren… En zo wandel je verder. Zonder doel. Enkel nieuwsgierig. Veel plezier!
Recente reacties